OKUL KORKUSU

Okul Korkusu

Okul korkusu, okula gitme çağı gelmiş çocuğun, okula gitmemesi yönünde direnmesi, ağlaması, annesinin yanından ayrılmak istememesi, arkadaşlarını kabul etmemesi durumudur.

Okul korkusu, çocukların anaokuluna başlarken (3-5yaş) yaşanabileceği gibi ilkokula başlama döneminde de görülebilir.

Okul korkusunun oluşmasına pek çok faktör sebep olabilir. Okula duyulan korkuların altında yanlış aile tutumları yatmaktadır. Okul korkusu olan çocuklar ailesine özelliklede annesine bağımlı olduğu görülmektedir. Annenin çocuğunun bireyselleşmesine izin vermemesi, ev içinde baskılı bir ortamın olması, yeni bir kardeşin doğumu, aile içinde birinin ölmesi veya hasta olması, çocuğun aşırı kollanması, çocuğun okula başlayana kadar sosyal bir hayatının olmaması okul korkusuna sebep olabileceği gibi baskıcı, sert davranışlara sahip olan bir öğretmende çocuğun okula gitmek istememesine neden olabilir.

Çocuğa karşı kullanılan ”beni üzersen hasta olurum, ölürüm, giderim” tarzındaki cümleler çocukta yoğun kaygı oluşturmaktadır.

Çocuk sürekli annenin yanında olmak ister. Böylelikle kontrol kendinde olur, anne bir yere bırakıp gitmez.

Çocuk eğer anneden uzaklaşırsa kontrolü yitireceği, kaygısı yaşar ve anneden ayrılmamak için okula gitmek istemez. Bu bilinç dışı düşüncelere bağlı olarak bir takım fizyolojik belirtilerde (şiddetli karın ağrıları, kusma gibi) ortaya çıkabilir.

     Neler yapılabilir?

• Okul korkusundan dolayı çocuğunuzu suçlamayın.
• Okul alış verişini birlikte yapabilirsiniz.
• Akranlarıyla vakit geçirmesi için teşvik edin. Akranlarıyla birlikte olabileceği ortamlar oluşturun. Eve arkadaşını çağırılabilir veya çocuğunuzu arkadaşının evine gönderebilirsiniz.
• Çocuğunuzu çeşitli aktivitelere katılmasını teşvik edin. Spora, müzik, resim kursuna veya ilgi duyduğu bir alana yönlendirin.
• Dışarı işleri ile ilgili yapabileceği görevler verin. Örneğin; bakkaldan ekmek alma, gazete alma vb.
• Okula gitmeme hususunda kesinlikle taviz verilmemelidir.
• Çocuğunuzun kaygılarını dinleyin ve çocuğunuzu anlamaya çalışın. Çocuğunuzu yargılamayın.
• Çocuğunuzu okula gönderirken uzun vedalaşmalardan uzak durun.
• Kişisel kaygılarınızı çocuğunuza yansıtmayın.
• Okulun öğrenme dışında çocuğun hoşuna gidebilecek yönlerini de çocuğunuza anlatın.