KEKEMELİK

Kekemelik
Kekemelik; konuşmanın akıcılığını bozan, hece ve sözcük tekrarlarıyla veya kelime ortasında ani duraklamayla karakterize olmuş bir konuşma bozukluğudur. Kekemeliğin şiddeti her zaman aynı olmaya bilir. Zaman içinde ve duruma bağılı olarak şiddetinde artma veya azalma olabilmektedir. Strese bağlı olarak kekemelik artar.    Genellikle kekeleyen kişiler şarkı söylerken veya yalnız başına konuştuklarında kekelemezler. Kekemeliğin aşırı olduğu durumlarda; kişi konuşurken elini dizine veya masaya vurma, ayağını yere vurma, göz kırpıştırma, kafa sallama gibi bedensel hareketlerde de buluna bilmektedir.

Kekemelik çoğunlukla 2-7 yaşlarında başlar. Erkek çocuklarda görülme sıklığı kız çocuklara göre daha fazladır. Kekemeliğin neden oluştuğuna dair kesin bir bilgi yoktur. Bu konuda çeşitli görüşler vardır. Ailesel, çevresel, kalıtımsal, organik faktörler gibi. Kekemeliğin başlamasında korku en büyük rolü oynamaktadır.

Kekemelik kişinin mesleki, eğitimsel, sosyal hayatını olumsuz yönde etkileye bilmektedir. Kekemeliğin tedavisi vardır. Özelliklede psikolojik faktörlerin neden olduğu kekemelikler konuşma terapileriyle sağaltımı mümkündür.     

     Kekemeliği olan çocuğa nasıl davranılmalı?

• Çocuk düzgün konuşması için zorlanmamalıdır. Çocuğunuzu düzgün konuşması için yapacağınız baskı çocuğu daha fazla kekeletecektir.
• Çocuk konuşurken hiç müdahale etmeden (sözcüğü söylerken kekelerse siz onun yerine o sözcüğü söylemeyin) sabırla dinleyin.
• Çocuk konuşurken dudaklarına değil gözlerine bakın. Çocuğun dudaklarına bakılması çocuğun dikkatini söylemek istediği şeyden çok nasıl söyleyeceğine çeker.
• Kekeleyen kişiyle dalga geçilmemeli. Konuşma biçimiyle ilgili şaka dahi yapılmamalıdır. Zaten kişide var olan yetersizlik duygusunun pekiştirilmesine neden olur.
• Çocuk kekelemeye başlarsa sakin ol, yavaşça söyle, nefes al şimdi söyle gibi tutumlardan uzak durun.
• Çocuğun kekemeliğini ödül ile kontrol altına alamazsınız. Onun için kekelemezsen sana şunu alırım gibi tavırlardan uzak durun. Bu tür davranışlar çocuğun kekemeliğini azaltmayacağı gibi artmasında sebep olur.
• Çocuktan, söylerken takıldığı sözcüğün yerine kolay bir sözcük kullanmasını istemeyin.
• Çocuğunuzun kekemeliği ile ilgili konuşmak isterse onunla konuşun ve çocuğunuzu kabul ettiğinizi hissettirin.
• Çocuğunuza konuşması için baskı kurmayın. Konuşması için cesaretlendirin.
• Kekemelik yaşayanlar her ortamda kekelemeye bilir. Çocuğunuzun hangi ortamlarda daha rahat konuştuğunu gözlemleyin ve kendini rahat hissedebileceği ortamları arttırın.
• Çocuğunuz kekelerse takıldığı yerde el çırpma, ayak vurma, göz kırpma gibi davranışlar yapmasını istemeyin.
• Siz konuştuktan sonra çocuğunuzun yanıt vermesini bekleyin.