KARDEŞ KISKANÇLIĞI

Kardeş Kıskançlığı

Kıskançlık her insanın yaşayabileceği bir histir. İlk çocuğun yeni doğan kardeşini kıskanması doğaldır. Çünkü ilk çocuk ilgi odağı durumundayken aileye yeni katılan kardeş ile ilgi yeni çocuğa doğru kayar. Önemli olan çocuğun kıskançlığının hangi düzeyde olduğudur.

Çocuğun kıskançlığı; içe kapanma, konuşmama, çevresine ilgisiz kalma, anne-babadan uzaklaşma, kardeşine zarar verme, eşyaları-oyuncaklarını kırma, huysuzluk, tuvalet kontrolünü kazandığı halde altına yapma, parmak emme, bebeksi konuşma, ağlama, bardak kullanabildiği halde biberon ile içme, okula gidiyorsa evden ayrılmamak için okula gitmek istememe, şeklinde kendini gösterebilir. Bu dönemde çocuklar okula gitmemek için baş ağrısı, mide bulantısı gibi psikolojik kökenli fiziksel rahatsızlıklar görülebilir.

Bazı çocuklarda kardeşe yönelik kıskançlığını bastırır ve kardeşine aşırı sevgi gösterilerinde bulunur. Buradaki sevgi kardeşine içten duyduğu bir sevgi değil, ailenin tepkisini çekmemek ve sevgisinden mahrum olmamak için gösterdiği bir davranıştır.

Çocuk bu dönemde anne-babasına kendisini sevip sevmediklerini sık sık sorarak ailesinin kendisi sevdiklerinden emin olmak isteyebilir.

Çocuğun kıskançlığının düzeyini anne babanın tutumları belirler. Aslında çocuğun kıskançlığı kaynağı kardeşinden öte anne-babaya yönelik kızgınlıktır.

Kardeş kıskançlığı için neler yapılabilir?

İlk önce hamilelik döneminde çocuğa anlayacağı bir dilde bir kardeşinin doğacağı söylenebilir.

Yeni kardeş doğduğu zaman ilk çocuğun bakımının aksamaması gerekir. Bunun için evde ki aile fertlerinin ilk çocuğun bakımına yardımcı olmaları lazımdır. Çocuğun yedirilmesi, banyosunun yaptırılması, üzerinin giydirilmesi, yatırılması, okula götürülmesi gibi işlerin yeni kardeş doğmadan öncede diğer aile fertleri yardımcı olmaya başlar iseler çocuk kendini ihmal edilmiş hissetmez.

İlk çocuktan kardeşi için yardım isteyebilirsiniz. Örneğin; kardeşine giysi, oyuncak seçme gibi. Bundan ötürü çocuğunuzu övün.

Kardeşine göstereceği olumsuz davranışlardan ötürü çocuğunuzu kesinlikle dövmeyin. Kardeşine vurması durumunda ‘‘artık senin annen değilim’’ gibi sözlerden uzak durun. Bu tür davranışlarınız çocuğunuzun öfkesini ve kıskançlığını daha da arttırır.

Çocuğunuzu olumsuz davranışlarından ötürü evden uzaklaştırmayın. Örneğin; kardeşine vurmasından ötürü çocuğu teyze, hala gibi başka bir eve kalmaya göndermeyin. Çünkü çocuk bu durumu ‘’kardeşim doğdu artık beni sevmiyorlar, beni istemiyorlar’’ şeklinde değerlendirebilir. Kardeşleri birbirinden uzaklaştırmak yerine, yakınlaştıracak ortamlar oluşturun.

Çocuğunuzun yeteneklerini ön plana çıkarın ve olumlu şeyler yapmasını destekleyin, övün, ödüllendirin.

Kardeşler arasında kesinlikle kıyaslama yapmayın. Kıyas çoğun rekabet duygusunu artırır. Örneğin; ‘’Ali bebekken çok ağlardı. Ahmet ise çok akıllı, huysuzluğu yok’’ gibi.

İlk çocukla diğer kardeşin olmadığı zamanlarda da vakit geçirilmelidir.

Çocuğun eşyalarını ve oyuncaklarını kardeşine çocuğun izni olmadan verilmemelidir.